We waren er eens met Kerst in Kerkyra. Er zaten wel mensen in restaurants. Het regende en de modder hoopte zich op onder onze schoenen. In sommige dorpen gaan de kinderen langs de deuren om liedjes te zingen (‘ Kalanda’) om snoep of geld op te halen. Maar ongetwijfeld zal ooit de Amerikaanse Father Chrismas cultuur de overhand krijgen, net als bij ons.
Grieken versierden hun huizen met bootjes, nu hebben veel mensen al een kerstboom in huis.
Er zijn vast nog wel moeders die iedere dag de kamers zegenen met natte bosjes basilicum.
Die hangen om een houten kruis en dienen om de boze geesten de Kalikanzarie te verdrijven, de boze geesten die uit de grond kruipen en bij de mensen binnendringen door de schoorsteen ( hee, zwarte Piet?). Zo kwaad zijn ze nou ook weer niet, zij maken de melk zuur en doven her vuur, dat gaat nog wel, toch?’
En 6 januari zijn ze weer verdwenen.
